ما انگار حتما مجبوریم برای آنکه بتوانیم حرف‌هایمان را بزنیم امضای مستعار پای مطالبمان بگذاریم. فرهنگ جامعه‌ی ما به آن درجه از بلوغ نرسیده‌است که هرکس بتواند حرف خود را آزادانه بر زبان بیاورد. این محدودیت از جانب هیچ ارگانی نیست؛ بندی است که جامعه‌ی سنتی بر پای ما می‌زند. در چنین جامعه‌ای حریم شخصی افراد محترم نیست و افراد یا نباید حرف‌های خود را بر زبان بیاورند یا اگر چنین می‌کنند باید به صد تا آدم کنجکاو* توضیح بدهند.
من نمی توانم حرف‌هایم را نزنم؛ بعلاوه هیچ علاقه‌ای به توضیح دادن هم ندارم٬ بنابر این از آدم‌های کنجکاو* تقاضا می‌کنم به وبلاگ من سر نزنند.
* بعضی ها بجای« کنجکاو » کلمه ی آشنای« فضول» را بکار میبرند.