« «ان الحیاة عقیدة والجهاد» سخنم را با گفته ای از مولا حسین، شهید بزرگوار خلق های خاورمیانه، آغاز می کنم. من یک مارکسیست – لنینیست هستم، برای نخستین بار عدالت اجتماعی را در مکتب اسلام جستم و انگاه به سوسیالیسم رسیدم...» ( دفاعیات خسرو گلسرخی )

حال وهوای این روزها و این سخن مرا به فکر فرو می برند؛ هرچند از بیشتر کلمات آن خسته ام.

.....................

این مطلب را چند وقت پیش به اعتبار نام نویسنده اش گرفتم که بخوانم؛ فرصت نشد تا امروز. از سعیدی سیرجانی چیزی تا به حال نخوانده بودم. زبان شیرین و دلنشینی دارد و البته بی پروا. هرچند اصل مطلب شعار است  و تکراری اما خوب اشاراتی وحرف هایی هم دارد. پیشنهاد می کنم بخوانیدش.
.....................
در تدارک ۸ مارس