و زندگی همچون جاده ای بی انتهاست؛ به بی انتهایی وسعت رویا هایمان. اری برادر ما همچون مسافران بی توشه روان بر این جاده بی انتها در انتظار اتمام این راهیم..... عمو امروز خسته ام و برایت دیگر نخواهم گفت شرح حال دلتنگی... ولی خوشحالم که عمو رضا را در اینجا هم یافتم. از این به بعد منتظرم باش. امید وارم که نامم بگوید که کیستم... نیما ظ
اندر خصوصیات این فضای مجازی است، عمو جان ...
سلام عمو جون
ممنون که سر زدی
البته منظورم سرزدن به وبلاگ عادی خودمه ها نه دیوار
بعضی وقتا به همین سادگی فرصتا رو از دست می دیم و
تاسف باره که هیچ وقتم متوجه نمی شیم ...
یه کم دیرتر میومدی به مطلب جدیدم می رسیدی
یه آپدیت عادی کردم با یه خاطره ی عادی
سربلند بمونی و ایرونی
سلام
به شدت خوشحال شدم از دیدنت ....همین حضور مجازی و نوشته ها .... حضوری سبک و دوست داشتنی ...
پ.ن.ا: خوب در این جا می گویی مشغول باش و یه خداحافظی می گویی ومی روی .
پ.ن.۲: فضولی به جای عمو که من با پ.ن ها خیلی حال می کنم.
اونقدر ساده و از دل می نویسی که ...
دلم برای تک تک واژه هایت پر میکشد از دلتنگی ....
عمو خیلی دوست داشتی بنویسی؟
چرا ننوشتی؟
ولی به هر صورت از اینکه سر عقل اومدی خوشحالم
چاکریم.
آره
اونم میگه منم که خوابم!
و زندگی همچون جاده ای بی انتهاست؛ به بی انتهایی وسعت رویا هایمان. اری برادر ما همچون مسافران بی توشه روان بر این جاده بی انتها در انتظار اتمام این راهیم.....
عمو امروز خسته ام و برایت دیگر نخواهم گفت شرح حال دلتنگی...
ولی خوشحالم که عمو رضا را در اینجا هم یافتم.
از این به بعد منتظرم باش.
امید وارم که نامم بگوید که کیستم...
نیما ظ
ایول به یارو!
ساده و صمیمی!سلام!
سلام من او مدم ولی انگار خیلی قدیمی شده