ای تمامی دروازه های جهان
مرا به باز یافتن فریاد گمشده ی خویش
مددی کنید!
بیا نرویم؛ یا اگر می رویم ، همیشه برویم. می شود من، نروم و تو ، بروی یا که من، بروم و تو، نروی.
می شود البته من، بروم و تو ، بروی؛ تک، تک و هر یک به سویی.
بیا گم بشویم.
پ.ن: دیروز وبلاگ من
یک ساله شد. لطفا به من تبریک بگویید.
سلام عمو جون
رسیدن به خیر
مثل این که این مدتی که هممون گم شده بودیم حسابی بهت خوش گذشته ها ...
سربلند بمونی عزیز
سلام عمو
عمو تولد وبلاگت هم مبارک .
امیدوارم صد سال کنار هم زندگی خوبی داشته باشید و به پای هم پیر بشید عمو .
بازم سلام
عموجون ممنونم ؛
اون دفعه که اومدم این خبر آخریه نبودا ...
وگرنه همون موقع تبریک می گفتم :
مبارکه
سربلند باشی و پاینده
سلام!
پیش از تو , مرا مبارک باد که یکسال کلامت مهربانانه بر دلم نشست ... بیا نرویم ... نه من .نه تو .... و کدامین کس است که یاد ما را از ذهن یکدگر بشوید ؟!!! بیا نرویم که نرفتن هم ماجرای نابیست برای زیستن ... من یاد شما را چنان ارام آرام اندوخته ام که رفتنتان را باور ندارم ... و اما گم شدن ... من دیر زمانیست در صداقا دست خطط گم شده ام و در راستی کلامت و مهربانی نگاه ندیده ات مهربانم ... بیا گاهی در مهربانیهای هم تا انتهای کوچه های گم شدن پیاده بدویم ... مبارک ...
تبریک تبریک تبریک ....
سلام عمورضا..منم یکساله شدم چند روز پیش !! یادمه که ائن روزا چند نفری بودن که با هم شروع کردن ...یادش بخیر..چقدر زمان تند میگذره عمو...تو هم که هنوز زن نگرفتی !!:)))
عمو راستی..میشه هر دو برن..هر یک به سویی..کاری که خیلیها میکنن و به اشتباه فکرمبکنن که با همند و در یک سو !
تبریکات فراوان .......
صمیمانه تبریک!
این عینه اختلاف است که عینه زندگیست !
در ضمن ؛ تبریکات فایقه ما رو هم پذیرا باش عمو جان جانا ...
سلام !
به عموی خودم !
راستی مبارکه !
موفق باشی
صدر
همه همین کار رو میکنند ولی نا اگاهانه!
همه میروند..هر یک به سویی و تک تک...
خوش اومدی!
من بهت تبریک نمی گم این جا چون....
می‌آییم. نه درست نگفتم می‌رویم اما آیا تو که ندای پراکندن می‌دهی میدانی آنسوهای مرزهای گم شدن زنجیرهای تازه‌ای گریبان خو کرده ها به گم بودن را نمی فشارند. من چنین می‌اندیشم که دنیای گم شدن دنیای ساختن (و نه زدودن) زنجیرهای تازه است.ما می‌سازیم در همان سیر تدریجی که ساخته شده‌ایم.
قلعه حیوانات جورج اورول یادت نره